ตะกอนความคิด บทความ

ไม่จำเป็นต้องพิชิตเส้นชัย เพียงแต่ให้อยู่ในลู่วิ่งที่ถูกต้อง ก็พอ

พี่น้องจำเป็นต้องรับรู้ว่า…

บรรดาบรรพชนยุคแรก อาทิ นางซุมัยะห์….ยาซิร…..มุศอับ…อะนัสบินนัฎร์ … ฮัมซะห์บินอับดุลมุฏฏอลิบ….อับดุลลอฮฺบินญะห์ชฺ….สะอัดบินรอเบียะ….และอัมรุบินยุมูฮฺ……

พวกเขาเหล่านี้ไม่มีโอกาสเห็นความรุ่งโรจน์และความยิ่งใหญ่แห่งอิสลาม  พวกเขาไม่ได้เป็นสักขีพยานการพิชิตของท่านอุมัรและชัยชนะอันมากมายของคอลิด บินวะลีด

พวกเขาไม่ได้อยู่ร่วมกับริบอีบินอามิร ที่ได้พิสูจน์ต่อหน้า “รุสตัมแม่ทัพแห่งเปอร์เซีย” ว่าอิสลามสูงส่งและมีศักดิ์ศรีเพียงใด

พวกเขาไม่ได้อยู่ร่วมกับ เคาะลีฟะฮ์ฮารูนอัรรอชีด ในครั้งที่ท่านได้กล่าวถึงก้อนเมฆว่า..

“เจ้าเมฆฝนเอย…จงตกลงมาเถิด ไม่ว่าจะไปตก ณ ที่ใดอันไกลโพ้นตามที่เจ้าปรารถนาก็ตาม  ผลผลิตและภาษีของเจ้า ก็จะกลับมายังข้า”

พวกเขาเหล่านั้นได้ริเริ่มบน”เส้นทางนี้” และได้สิ้นชีวิตในช่วงเริ่มต้นของเส้นทางเท่านั้น โดยไม่มีโอกาสไปถึงปลายทางเลย

พวกเขาไม่ได้เก็บเกี่ยวมรรคผลในสิ่งที่พวกเขาได้เริ่มต้น(ขออัลลอฮทรงพอพระทัยพวกเขาด้วยเถิด)

ดังนั้น

ท่านจงอย่าถามไถ่จุดสิ้นสุดของเส้นทางนี้ 

เพราะสิ่งสำคัญที่สุดคือ ท่านยืนหยัดอยู่บนลู่ทางนี้หรือไม่

แม้ว่าท่านจะต้องตายจากไปตั้งแต่ช่วงเริ่มต้นหรือระหว่างทางนี้ก็ตาม

ไม่มีอะไรเที่สร้างอันตรายให้แก่ท่านได้

ท่านไม่จำเป็นต้องพิชิตเส้นชัย

เพียงแต่ให้อยู่ในลู่วิ่งที่ถูกต้อง

ก็เป็นพอ

ท่านจงเป็นดั่งบุคคลที่พระองค์อัลลอฮฺทรงกล่าวถึงพวกเขาว่า

‎مِن الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا

“ในหมู่บรรดาผู้ศรัทธา มีบุรุษผู้มีสัจจริงต่อสิ่งที่พวกเขาได้สัญญาต่ออัลลอฮฺเอาไว้ ดังนั้นในหมู่พวกเขามีผู้ปฏิบัติตามสัญญาของเขา และในหมู่พวกเขามีผู้ที่ยังรอคอย (การตายชะฮีด) และพวกเขามิได้เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด”

เรากำลังอยู่บนเส้นทางนี้ เราหวังการตอบรับจากพระองค์อัลลอฮฺ ไม่ใช่สาระสำคัญว่าเราจะแตะเส้นชัยหรือไม่…แต่เป้าหมายคือการที่เราได้จบชีวิตอยู่บนเส้นทางนี้ต่างหาก พระองค์อัลลอฮทรงปกปักษ์รักษาศาสนาของพระองค์เอง

ดังนั้นขอให้เราจงตั้งเจตนาใหม่ในทุกเรื่อง ทุกชั่วโมงและทุกเสี้ยวเวลานาที เพราะเราไม่มีทางรู้ว่า

เราจะจากไปเมื่อไร …


ที่มา

แปลสรุปจากบทความในภาษาอาหรับ

من الضروري أن تعرف

بأن سمية .. وياسر .. ومصعب ..

وأنس بن النضر .. وحمزة بن عبدالمطلب ..وعبدالله بن جحش ..

سعد بن الربيع .. عمرو بن الجموح …..

هؤلاء لم يروا عزاً للإسلام ولا تمكينــــاً ..

ولم يشاهدوا فتوحات “عمر” وانتصارات “خالد”

ولم يشاهدوا ” ربعي بن عامر” وهو يستعلي بدينه أمام “رستم ملك الفرس”

ولم يشاهدوا “هارون الرشيد” وهو يقول مخاطبًا السحب :

“أمطري حيث شئتِ فسوف يأتيني خراجك”

هم بـــــدؤوا “الطــــريق”

وماتوا في أوله ولم يصلوا إلى آخره ولم يجنوا ثمار ما بدؤوا “رضي الله عنهم جميعا”

فلا تسأل عن نهاية الطريق

المهم أن تكون على الطريق

حتى إذا ما مت على أوله أو في منتصفه لم يضرك شيء

فتكون ممن قال الله فيهم :

مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا

إننا نسير على الطريق ونرجو الله القبول وليست الغاية أن نصل ؛ ولكن الغاية أن نموت على الطريق والله حافظ دينه

فلنجدد النية في كل أمر وفي كل ساعة بل في كل لحظة .. فلا نعلم متى الرحيل ..

اللهم اهدنا واهد بنا واجعلنا أسباباً لهداية خلقك

แปลสรุปโดย Ismail Rao