บทความ วรรณกรรม วรรณกรรมมลายู

Pemergian – การจากไป

Dunia yang cerah ceria.
Menjadi gerhana duka.
Wajah-wajah yang riang gembira.
Bertukar muram, penuh hiba.

โลกที่เคยสดใส
กลายเป็นเสมือนสุริยุปราคา
ใบหน้าที่เคยแจ่มสุข
กลับหมองคล้ำ สลดเศร้า

Terputuslah gema wahyu Ilahi
Permata suci telah hilang sirna.
Yang menyeri dunia lara.
Dengan perginya Rasul tercinta.
(Rasulullah)

วิวรณ์แห่งพระเจ้าได้ขาดสะบั้น
แสงมณีได้อันตรธานหายไป
ที่เคยส่องแสงโลกหล้า
เพราะการจากไปของรอซูลผู้เป็นสุดที่รัก

Pemilik keagungan yang tiada tara.
Berakhlak luhur dan qudwah mulia.
Sebagai contoh untuk warga dunia.
Menabur rahmat ke semesta raya.
(Rasulullah)

คือมหาบุรุษที่ไม่มีใครเทียบเท่า
มีจริยธรรมที่สูงส่งและแบบอย่างที่ดี
คือต้นแบบของชาวโลกหล้า
โปรยความเมตตาแก่สากลจักรวาล

Saat pemergianmu. (Rasulullah)
Kota Madinah bersedih pilu.
Tiada lagi senyum tawa.
Tiada lagi gurau senda.
Yang ada, hanya air mata darah.

(ท่อนฮุก)
(Rasulullah)

วินาทีการจากไปของท่าน
มะดีนะฮ์ทั้งเมืองตกอยู่ในอาการภวังค์
ไม่มีแล้วรอยยิ้มและเสียงหัวร่อ
ไม่มีอีกแล้วการหยอกล้อ
มีเพียงน้ำตาที่หลั่งเป็นเลือด

Meskipun jasadmu telah pergi.
Kembali menemui kekasih sejati.
Namun pusakamu dijulang tinggi.
Kerana mu Rasulullah.
Rasulullah.

แม้นท่านได้จากไปแล้ว
กลับไปหาสุดที่รักที่แท้จริง
ทว่ามรดกของท่านยังได้รับการเชิดชู
เพราะท่านคือรอซูลุลลอฮ์


Ibnu Desa
11 Safar 1442 (28/8/2020)
Narathiwat Airport

เป็นการสะท้อนบรรยากาศในวันที่นบีมูฮัมมัด صلى الله عليه وسلم ได้จากโลกนี้ไปอย่างนิรันดร์ หลังจากที่ท่านได้ปฏิบัติภารกิจอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ ท่ามกลางความโศกเศร้าของบรรดาเศาะฮาบะฮ์ที่รักท่านเหนือสิ่งใดในโลกนี้แม้กระทั่งชีวิต ท่านจากไปแล้ว แต่มรดกของท่านยังคงอยู่ตราบจนวันกิยามะฮ์ صلى الله عليه وسلم